Onze reis is nu echt begonnen!
Blijf op de hoogte en volg Marloes en Danique
04 Januari 2017 | Nepal, Kathmandu
D: 'Ik zit er echt steeds meer aan te denken om een reis te gaan maken'.
M: ' Ja dat lijkt mij ook echt super, een half jaar lijkt me wel wat, ik ben serieus wel voor'.
D: ' Laten we dan gewoon gaan'.
Nou vanaf dit moment zijn we onze hele reis gaan plannen. Niet alleen wilden we gaan reizen maar ook wilden we vrijwilligerswerk gaan doen. Na weken van overleg en enkele discussies kwamen uiteindelijk de landen Nepal, Thailand en Indonesië naar voren. 3 januari 2017, de datum waarop het allemaal gaat gebeuren.
Op 2 januari moesten we natuurlijk nog even afscheid nemen van onze allerliefste, leukste en gekste vriendinnengroep, TPTB! Dit onder het genot van waar we heel goed in zijn, heel veel eten. Natuurlijk bereid door topchefs Weenink en Rietman. Gelukkig lieten ze ons niet met lege handen gaan en kregen we een gelukssteentje ( lees: stoeptegel) mee.
Gisteren was het dan eindelijk zo ver. Na een iets wat chaotische ochtend zaten we om 12:30 toch echt in de auto richting Schiphol. Hier konden we voor de douane nog veilig achter onze ouders en aanhang aanlopen waarna we het daarna toch echt zelf moesten doen. Maar met dat richtingsgevoel van ons van een stoeptegel moest dat wel goed komen. Ruim op tijd zaten wij daarom al in ons vliegtuig intens hopende dat de stoel naast ons leeg bleef voor al onze ledematen. Helaas was dit niet het geval, tot we keken wat er eigenlijk naast ons zat. Het bleek een 25-jarige Nederlandse, nogal knappe, jongen te zijn die werkzaam was in Dubai bij, ja ja, het Hilton Hotel. Na enige miscommunicatie en onverstaanbaarheid hebben we van zijn naam maar 'Theo Afvalzak' gemaakt, waar hij overigens zelf mee kwam. Al snel stonden er drie blikjes bier op tafel en werden er potjes pesten gespeeld van 88 uur, waardoor de eerste vlucht van 6.5 uur zo voorbij was. Op de eerste tussenstop in Doha heeft hij ons netjes afgeleverd bij de informatieborden om zelf vervolgens haastend naar zijn eigen vlucht te gaan, ideale schoonzoon toch? Wij met ons goede gedrag zijn meteen op zoek gegaan naar onze gate waar we meteen in de rij zijn gaan staan. Bijna aan de beurt kwamen we erachter dat we in de rij stonden voor de vlucht naar oost-Afrika, niet helemaal de juiste bestemming dus.
Tijdens de tweede en tevens laatste vlucht zaten we weer niet alleen. Deze keer werden we vergezeld door een cowboy uit Chicago die ons vele tips over Nepal kon geven. Na twee porties rijst te hebben gekregen als dag- en nachtvoer, kwamen we aan op onze eindbestemming, Nepal. Nu kon er toch niks meer fout gaan? Nou wel dus!
Na de bagage eindelijk gevonden te hebben op de band, moesten we op zoek gaan naar de taxi die ons naar ons eerste verblijf zou brengen. Deze stond er echter niet maar er waren wel 100 andere taxichauffeurs die ons wilden brengen. Om daar te komen moesten we wel 'even' een zebrapad oversteken. Dit eindigde in een aanrijding met een auto en een knuppelzwaaiende agent. Pinnen lukte ook al niet, dus zonder geld, zonder wifi, zonder bereik en zonder enig idee wat we moesten doen, stonden we daar als een hoopje ellende op het vliegveld. Na vele pogingen hadden we eindelijk iemand gevonden die ons wilde brengen naar onze bestemming.
Eenmaal onderweg kregen we meteen last van een cultuurshock: een lijk dat gedragen werd door drie mannen op straat, een levende geit op het dak van een rijdende auto, verkeer dat elkaar inhaalt waar en wanneer het maar kan (eigenlijk niet kan) en een geit die even langs de kant van de weg geslacht werd. Dan hebben we nog niet eens gesproken over de woon- en leefomstandigheden van sommige inwoners hier. Via de sloppenwijken met de meest smalle, steile en slechte wegen kwamen we aan bij ons eerste verblijf: een hutje op de berg met letterlijk helemaal niks. Om dit hutje zonder eten en drinken en zonder werkende douche en kraan te bereiken, was een klimtocht over de meest steile en gevaarlijke helling langs de afgrond noodzakelijk. Ondanks het super mooie uitzicht kwamen we er al snel achter dat we het zonder eten, drinken, geld, Engels sprekende mensen en een douche niet gingen overleven hier. Daarom besloten we om nu al naar het vrijwilligershuis te gaan waar we eigenlijk vanaf zondagavond pas zouden zitten. Hier werden we meteen met open armen ontvangen en werd er direct eten en drinken voor ons klaargemaakt. Ze wilden dat we ons hier thuis voelden net als alle vrijwilligers die al in het huis zaten. Met alle lieve en gastvrije mensen die hier zitten gaat dat zeker lukken en kan onze reis dan nu echt beginnen!
Na 33 uur wakker te zijn, vinden wij het wel eens tijd om te gaan slapen.
De volgende keer zullen we er een 'goed verhaal, lekker kort' van maken, beloofd!
-
04 Januari 2017 - 17:39
Malou:
Jeetje dames wat een verhaal al voor een 1e dag....pfff!! gelukkig zitten jullie nu op een fijne plek met alle voorzieningen!
Slaaplekker,en ben benieuwd naar jullie verdere avontuur!!! -
04 Januari 2017 - 17:47
Henk:
Mooi verslag dames. We worden grijs voor onze tijd!!
-
04 Januari 2017 - 17:48
Mia:
Mijn god wat een verhaal. Maar goed dat we het allemaal niet gezien hebben.
Hoop dat het voor jullie nu beter wordt enne als dat reizen straks ook niets is, dan kom maar gewoon weer thuis. -
04 Januari 2017 - 17:52
Trudy Holtvluwer :
Nou...dat is een mooi vuurdoop geweest. -
04 Januari 2017 - 18:33
Hennie Harken:
Een biertje drinken met een knappe dude in het vliegtuig, die geluksteentjes doen jullie goed! -
04 Januari 2017 - 19:09
Carla:
Wat een avontuur al op de eerste dag maar fijn dat jullie gelijk goed werden opgevangen . -
04 Januari 2017 - 19:10
Boukje :
Dat kan waarschijnlijk alleen jullie overkomen.. -
05 Januari 2017 - 18:59
Ingrid Holkenborg:
Nou dames dat beloofd nog wat. Net 2 daagjes weg en nu al het een en ander mee gemaakt. Gewoon heerlijk genieten en laat alles over je heen komen. Heel veel fun dames. Mvg Ingrid H
-
06 Januari 2017 - 07:07
Buurvrouw Dianne ;):
Tjee wat een binnenkomer al dit 1e verhaal!
Wel fijn dat jullie op de plaats van bestemming zijn en een veilige plek hebben.
Geniet en enjoy van deze prachtige tijd!
Ik volg jullie :)
Groetjes -
06 Januari 2017 - 19:29
Francien&Ben:
wat leuk om te lezen, stoere meiden hoor, toppers, veel plezier -
06 Januari 2017 - 19:38
Elise Van Lent:
Tjee Marloes en Danique, wat een avontuur al. En wat leuk om te lezen. Ga jullie verhalen zeker lezen.
Heel veel plezier! -
07 Januari 2017 - 10:27
André Berends:
Het avontuur is begonnen!
Namens OBS Rozengaardsweide veel plezier en
succes bij alles wat jullie gaan ondernemen.
We zullen jullie verslag blijven volgen.
-
08 Januari 2017 - 12:34
Miranda:
Wij wensen jullie heel veel reis plezier -
08 Januari 2017 - 17:18
Jacqueline:
Hallo Marloes en Danique, zo dat zijn al heel wat belevenissen wat jullie hebben meegemaakt op zo'n eerste dag. Uiteindelijk zijn jullie gelukkig goed aangekomen daar en wens ik jullie veel succes met alle dingen die jullie daar gaan doen en een hele goede tijd daar. Mooi geschreven hoor. Ben nu al benieuwd naar het volgende verslag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley