Onze eerste week op reis!
Blijf op de hoogte en volg Marloes en Danique
10 Januari 2017 | Nepal, Kathmandu
Na 33 uur zonder slaap, zaten we donderdag ochtend om 7 uur al weer fris en fruitig aan het ontbijt. We hadden geluk met ons eerste ontbijt, namelijk pannenkoeken! Na de afwas gingen we met een local bus met de andere vrijwilligers naar de tempel in Pharping. Dit is trouwens ook een bijzondere en leuke ervaring. Ze hebben hier geen busstation zoals in Nederland. Om de 10 sec komt er wel een bus langs waar je in kunt stappen. Hoe je weet of je de goede bus hebt? Nou uit elke bus hangt iemand die rond schreeuwt waar ze naar toe gaan. Kun je dit niet verstaan dan moet je gewoon terug schreeuwen. Typisch is ook dat een bus nooit vol kan zitten. Als je denkt dat er echt niemand meer bij in past, dan past het toch altijd nog net. Het gevolg is wel dat je iemand op schoot hebt zitten en je geen ruimte meer hebt om te bewegen.
Eenmaal aangekomen bij onze bestemming stond ons een lange klim de bergen in te wachten. Ondanks het feit dat het een vermoeiende tocht naar boven was, was het uitzicht het zeker weten waard. Ook de berg zelf was heel bijzonder. Deze was namelijk van beneden tot boven versierd met speciale vlaggen. De vlaggen bestonden uit vijf kleuren die ieder een eigen betekenis hadden. Eenmaal weer beneden kregen we een typisch Nepalese lunch, namelijk momo's. Dit zijn gevulde deegballen met groenten of vlees. Op zich best lekker, maar net als de rest van het eten hier erg pittig. Na deze lunch zijn we naar een offerplek geweest, waar mensen in de rij staan om een offer te kunnen doen aan God. Hierbij worden niet alleen voedsel en bloemen neergelegd, maar ook dieren geslacht.
'S avonds was het de laatste dag van een van de vrijwilligers hier in het huis, dus zijn we met z'n allen uit eten geweest en hebben we cocktails gedronken. Hier in het vrijwilligershuis is er de regel dat je voor 22u thuis moet zijn, omdat ze hier allemaal op tijd slapen. De avond was echter zo gezellig dat we de tijd een klein beetje vergeten waren en in plaats van 22u werd het 1u. Oeps, dit was niet heel slim bleek de ochtend erna toen wij, samen met de anderen die te laat waren, te horen kregen dat dit niet helemaal de bedoeling was.
Vrijdag na het ontbijt en na het nemen van een lekker warme (lees: ijskoude) douche, zijn we met een andere vrijwilliger naar de "supermarkt" gelopen. Ze heeft ons een beetje wegwijs gemaakt waardoor we nu de weg redelijk goed zelf kunnen vinden (ja ja, wij met het richtingsgevoel van een stoeptegel kunnen nu al de weg vinden). Na de wandeling naar de supermarkt zijn we in de middag bij het Nature Park gaan zitten. Dit is een park met een soort terras bij een zwembad waar je absoluut niet in wilt zwemmen op dit moment, tenzij je van groen schimmel water houdt. Wel kun je hier heerlijk in de zon zitten. Hier hebben we het dan ook een aantal uurtjes volgehouden. Verder hebben we deze dag niet veel meer gedaan en zijn we een beetje bijgekomen van alles.
Samen met Nancy en Irene, twee andere vrijwilligers, zijn we zaterdag naar Bhaktapur geweest. Dit was een erg bijzondere dag. Bhaktapur is een oude stad en heeft een rijke cultuur. Er zijn dan ook vele tempels en andere kunstwerken te vinden. Ook is hier de Durban Square te zien, een van de drie koninkrijken. Een gids heeft ons deze dag een rondleiding gegeven. Naast alle tempels was ook te zien dat er veel verwoest is door de aardbeving. Hele gebouwen en tempels zijn ingestort. Zo vertelde de gids ons dat alleen al in deze stad 400 mensen zijn omgekomen door de aardbeving. Er liepen dan ook veel mensen rond die hun hele familie zijn verloren. Ook de gids was zijn gehele huis kwijt en woonde nu tijdelijk in een hutje. Dat het een arme stad was viel ons ook gelijk op. Kinderen liepen op blote voeten en vrouwen waren zich aan het wassen met emmers water op straat. Door de vele huizen die ingestort waren leefden veel mensen in zelfgemaakte hutjes. Dit was best indrukwekkend om allemaal te zien. Na een lange dag gingen we met de taxi naar Thamel waar we met alle andere vrijwilligers gingen eten, omdat het opnieuw de laatste dag was van een van de vrijwilligers hier. Zodra we op de menu kaart pizza zagen staan, hoefden we niet lang meer na te denken wat wij gingen eten die avond. We waren intens gelukkig op dat moment, niet alleen omdat de pizza super lekker was, maar ook omdat we eindelijk iets niet pittigs hoefden te eten.
Zondag besloten we om met z'n tweeën op pad te gaan om erachter te komen of we ook zelf de weg zouden kunnen vinden en een taxi zouden kunnen regelen. In het vrijwilligershuis werd ons aangeraden om naar Kathmandu Durbar Square te gaan, wat een van de twee andere koninkrijken is die we nog niet bezocht hadden. Zonder veel problemen hebben we een taxi weten te regelen en we zijn opnieuw geheel tegen onze verwachting in in een keer goed gegaan. Na het betalen van een entreeprijs van 1000 roepies (ongeveer 10 euro), viel deze plek ons een beetje tegen. Het was minder indrukwekkend dan de vorige Durbar Square waar we geweest waren en ook veel kleiner en toeristischer. We waren er daardoor al snel doorheen, dus besloten we wat te gaan drinken bij de Himalayan Coffee (dit is een beetje te vergelijken met de Starbucks). We namen allebei een icecoffee mocha en een cheesecake en het was echt het lekkerste ooit. Nog geen kwartier later bleek het toch een iets minder geweldig idee dan we dachten en eenmaal teruggekeerd in het vrijwilligershuis lagen we beiden ziek op bed. Na een nacht zonder slaap en ons beroerder te hebben gevoeld dan ooit, was Marloes maandagochtend weer helemaal beter. Danique daarentegen nog niet. Omdat we beter overal het positieve uit kunnen halen zullen we maar zeggen: hebben we dat ook vast gehad.
Ons oorspronkelijke plan om vier weken vrijwilligerswerk te gaan doen (Marloes in het ziekenhuis en Danique met straathonden) is compleet omgegooid en de kans dat het nogmaals verandert is ook aanwezig. Ze doen hier namelijk nergens moeilijk over, dus als je ineens toch een week een ander project wil doen is dat allemaal mogelijk. Voor nu ziet ons programma er zo uit:
*Maandag 9 januari en dinsdag 10 januari: deelnemen aan de cultuurweek
*Woensdag 11 januari t/m vrijdag 13 januari: naar Pokhara (een plaats hier 8 uur met de bus vandaan) om te gaan paragliden
*Maandag 16 januari t/m vrijdag 20 januari: deelnemen aan een constructieproject waar we helemaal back to basic zullen gaan op het platteland
*Maandag 23 januari t/m vrijdag 27 januari: Marloes gaat het ziekenhuis in en Danique gaat het hondenproject doen
*Maandag 30 januari t/m vrijdag 3 februari: Marloes gaat nog steeds in een ziekenhuis vrijwilligerswerk doen en Danique een olifantenproject in Chitwan of doorgaan met het hondenproject als dit bevalt
Wij vermaken ons hier wel en zullen proberen iedere week een nieuwe blog te plaatsen! Foto's lukken niet altijd maar we doen ons best.
Eenmaal aangekomen bij onze bestemming stond ons een lange klim de bergen in te wachten. Ondanks het feit dat het een vermoeiende tocht naar boven was, was het uitzicht het zeker weten waard. Ook de berg zelf was heel bijzonder. Deze was namelijk van beneden tot boven versierd met speciale vlaggen. De vlaggen bestonden uit vijf kleuren die ieder een eigen betekenis hadden. Eenmaal weer beneden kregen we een typisch Nepalese lunch, namelijk momo's. Dit zijn gevulde deegballen met groenten of vlees. Op zich best lekker, maar net als de rest van het eten hier erg pittig. Na deze lunch zijn we naar een offerplek geweest, waar mensen in de rij staan om een offer te kunnen doen aan God. Hierbij worden niet alleen voedsel en bloemen neergelegd, maar ook dieren geslacht.
'S avonds was het de laatste dag van een van de vrijwilligers hier in het huis, dus zijn we met z'n allen uit eten geweest en hebben we cocktails gedronken. Hier in het vrijwilligershuis is er de regel dat je voor 22u thuis moet zijn, omdat ze hier allemaal op tijd slapen. De avond was echter zo gezellig dat we de tijd een klein beetje vergeten waren en in plaats van 22u werd het 1u. Oeps, dit was niet heel slim bleek de ochtend erna toen wij, samen met de anderen die te laat waren, te horen kregen dat dit niet helemaal de bedoeling was.
Vrijdag na het ontbijt en na het nemen van een lekker warme (lees: ijskoude) douche, zijn we met een andere vrijwilliger naar de "supermarkt" gelopen. Ze heeft ons een beetje wegwijs gemaakt waardoor we nu de weg redelijk goed zelf kunnen vinden (ja ja, wij met het richtingsgevoel van een stoeptegel kunnen nu al de weg vinden). Na de wandeling naar de supermarkt zijn we in de middag bij het Nature Park gaan zitten. Dit is een park met een soort terras bij een zwembad waar je absoluut niet in wilt zwemmen op dit moment, tenzij je van groen schimmel water houdt. Wel kun je hier heerlijk in de zon zitten. Hier hebben we het dan ook een aantal uurtjes volgehouden. Verder hebben we deze dag niet veel meer gedaan en zijn we een beetje bijgekomen van alles.
Samen met Nancy en Irene, twee andere vrijwilligers, zijn we zaterdag naar Bhaktapur geweest. Dit was een erg bijzondere dag. Bhaktapur is een oude stad en heeft een rijke cultuur. Er zijn dan ook vele tempels en andere kunstwerken te vinden. Ook is hier de Durban Square te zien, een van de drie koninkrijken. Een gids heeft ons deze dag een rondleiding gegeven. Naast alle tempels was ook te zien dat er veel verwoest is door de aardbeving. Hele gebouwen en tempels zijn ingestort. Zo vertelde de gids ons dat alleen al in deze stad 400 mensen zijn omgekomen door de aardbeving. Er liepen dan ook veel mensen rond die hun hele familie zijn verloren. Ook de gids was zijn gehele huis kwijt en woonde nu tijdelijk in een hutje. Dat het een arme stad was viel ons ook gelijk op. Kinderen liepen op blote voeten en vrouwen waren zich aan het wassen met emmers water op straat. Door de vele huizen die ingestort waren leefden veel mensen in zelfgemaakte hutjes. Dit was best indrukwekkend om allemaal te zien. Na een lange dag gingen we met de taxi naar Thamel waar we met alle andere vrijwilligers gingen eten, omdat het opnieuw de laatste dag was van een van de vrijwilligers hier. Zodra we op de menu kaart pizza zagen staan, hoefden we niet lang meer na te denken wat wij gingen eten die avond. We waren intens gelukkig op dat moment, niet alleen omdat de pizza super lekker was, maar ook omdat we eindelijk iets niet pittigs hoefden te eten.
Zondag besloten we om met z'n tweeën op pad te gaan om erachter te komen of we ook zelf de weg zouden kunnen vinden en een taxi zouden kunnen regelen. In het vrijwilligershuis werd ons aangeraden om naar Kathmandu Durbar Square te gaan, wat een van de twee andere koninkrijken is die we nog niet bezocht hadden. Zonder veel problemen hebben we een taxi weten te regelen en we zijn opnieuw geheel tegen onze verwachting in in een keer goed gegaan. Na het betalen van een entreeprijs van 1000 roepies (ongeveer 10 euro), viel deze plek ons een beetje tegen. Het was minder indrukwekkend dan de vorige Durbar Square waar we geweest waren en ook veel kleiner en toeristischer. We waren er daardoor al snel doorheen, dus besloten we wat te gaan drinken bij de Himalayan Coffee (dit is een beetje te vergelijken met de Starbucks). We namen allebei een icecoffee mocha en een cheesecake en het was echt het lekkerste ooit. Nog geen kwartier later bleek het toch een iets minder geweldig idee dan we dachten en eenmaal teruggekeerd in het vrijwilligershuis lagen we beiden ziek op bed. Na een nacht zonder slaap en ons beroerder te hebben gevoeld dan ooit, was Marloes maandagochtend weer helemaal beter. Danique daarentegen nog niet. Omdat we beter overal het positieve uit kunnen halen zullen we maar zeggen: hebben we dat ook vast gehad.
Ons oorspronkelijke plan om vier weken vrijwilligerswerk te gaan doen (Marloes in het ziekenhuis en Danique met straathonden) is compleet omgegooid en de kans dat het nogmaals verandert is ook aanwezig. Ze doen hier namelijk nergens moeilijk over, dus als je ineens toch een week een ander project wil doen is dat allemaal mogelijk. Voor nu ziet ons programma er zo uit:
*Maandag 9 januari en dinsdag 10 januari: deelnemen aan de cultuurweek
*Woensdag 11 januari t/m vrijdag 13 januari: naar Pokhara (een plaats hier 8 uur met de bus vandaan) om te gaan paragliden
*Maandag 16 januari t/m vrijdag 20 januari: deelnemen aan een constructieproject waar we helemaal back to basic zullen gaan op het platteland
*Maandag 23 januari t/m vrijdag 27 januari: Marloes gaat het ziekenhuis in en Danique gaat het hondenproject doen
*Maandag 30 januari t/m vrijdag 3 februari: Marloes gaat nog steeds in een ziekenhuis vrijwilligerswerk doen en Danique een olifantenproject in Chitwan of doorgaan met het hondenproject als dit bevalt
Wij vermaken ons hier wel en zullen proberen iedere week een nieuwe blog te plaatsen! Foto's lukken niet altijd maar we doen ons best.
-
10 Januari 2017 - 09:48
Trudy Holtvluwer :
Nou dames. Super wat jullie al gezien hebben en meegemaakt.
Heel veel succes met het werk en alle andere spannende dingen die jullie gaan meemaken.
Geniet ervan.
Groetjes Trudy Holtvluwer -
10 Januari 2017 - 09:52
Buurvrouw Dianne:
Wat geweldig om te lezen allemaal!
En wat een goed idee om 22.00 thuis te zijn -
10 Januari 2017 - 10:51
Nicole Schepers :
Hoi Danique en Marloes,
Ontzettend leuk om jullie reis zo te volgen. Wat een avontuur. Geniet ervan! -
10 Januari 2017 - 12:15
Carla :
Wat een ervaringen .mooi om dit te volgen -
10 Januari 2017 - 14:18
Henk :
Mooi verslag, meiden. Fijn dat jullie weer zijn opgeknapt. Veel plezier komende week! -
10 Januari 2017 - 16:49
Henriette Elburg:
Wat een avonturiers super leuk om dit te kunnen doen fijn dat jullie weer zijn opgeknapt hele fijne dagen maar weer en we wachten weer op jullie schrijven erg leuk jullie verslag -
10 Januari 2017 - 19:12
Mientje Braam-Harmsen:
Marloes en Danique...SUPER dat jullie dit doen, een ervaring die jullie voor altijd méénemen..en niemand kan het afpakken. Veel plezier en een fijne tijd en verblijf daar !! -
10 Januari 2017 - 21:06
Francien&Ben:
leuk om te volgen, wat een onderneming, veel plezier -
13 Januari 2017 - 19:14
Oma Elli:
Ik heb jullie verslagen net gelezen. Denk veel aan jullie, geniet heel veel en pas goed op jezelf.
Dikke knuffel van Oma Elli. -
15 Januari 2017 - 14:43
Bert:
Hallo Marloes en Danique,
Wat een mooi verslag, weet zeker dat dit voor jullie een unieke ervaring is wat je allemaal meemaakt. Heel veel succes de komende week bij het project.
Groet, Bert.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
